Kendi düşen ağlamaz atasözü ile ilgili kompozisyon yazısı oluştururken bu metni inceleyerek yazınız için kısaca fikir alabilirsiniz.
Düştüğü kötü durumun sebebi bizzat kendisi olan insan buna üzülmez. Bundan dolayı birilerini suçlamaya kalkmaz. Böyle bir hakkı yoktur. Fakat onu bu zor duruma düşüren bir başkası olsaydı o zaman iş çok daha farklı olurdu. Vay sen beni bu hale düşürdün, hayatımı mahvettin, bu yaşadığım sıkıntının sebebi sensin diyerek karşısındaki kişiye kan kustururdu.
Kendi yaptığından dolayı zarara uğrayan birinin bundan yakınmaya da hakkı yoktur. Çünkü her şeyi kendi eliyle yapmıştır. Bir bakıma kendim ettim, kendim buldum anlamı çıkar ortaya. Uğradığımız kötü durumun sebebi başkası olunca ağzımız çar, gözümüzü yumar, her lafı ederiz, ona kızarız, senin yüzünden diye çıkışırız ama kendi hatalarım sonucu bir sıkıntıya düştüğümüzde suçlayacak, kızacak kimse de olmaz. Çünkü bu kötü durumun sebebi bizzat biziz. Mesela karlı bir yokuşta birileri kızak kaymış olduğunda, biz de o yoldan yürürken düşersek onlara atıp tutarız. Biz kaymış olsaydık bu yokuşta, düştüğümüzde kimseye bir laf etmeye hakkımız olmaz değil mi? İşte başımıza gelen kötü durumun sebebi başkası olunca verdiğimiz tepki ile buna kendimiz yol açınca vereceğimiz tepki aynı olmuyor. Başkasını suçlamak, birisini şikayet temek kolay ama kendi yanlışımızdan dolayı başımıza gelen kötü bir iş için kendimize laf kondurmuyoruz.
Sonuç olarak kendi elimizle başımıza iş açtığımızda bunun için sızlanmaya, şikayetçi olmaya gerek yoktur. İnsan bir olumsuzluk çıktığında başkasını suçlamayı, kötülemeyi genelde sever. Ama bu olumsuzluğa kendi yanlış davranışı neden olursa o zaman sesini çıkaramaz.