Bu bölümdeki yazıyı inceleyince el elin eşeğini türkü çağırarak arar atasözü ile ilgili kompozisyon yazacak kadar fikir sahibi olabilirsiniz.
Başkasının içine düştüğü bir sıkıntı onu tanıyan ve tanımayan kimseleri pek de ilgilendirmediği için bu problemi çözme aşamasında insanlar umursamaz davranır. Çünkü kendilerinin tuzu kurudur. O sıkıntı kendilerine bir zarar vermediği için onu çözme anlamında da çok özen göstermezler. Bir kimsenin derdi bir başkasını fazla ilgilendirmez. Yaşadığınız acı bir olay karşısında kimse sizin kadar üzülmez. Belki yanınıza gelir, geçmiş olsun dileklerinde bulunurlar ama onlar sizi hissettiğiniz üzüntüyü derinde hissetmezler. kendi hayatlarına kaldığı yerden gülüp eğlenerek devam ederler.
Bir ölüm, kaza ya da felaket yaşadığınızda, yakınlarınızın veya sizin aşınıza bir şey geldiğinde bu acıyı en çok siz hissedersiniz. Arkadaş çevreniz, komşularınız ilk günlerde sizi teselli etmek için yanınıza gelir. Fakat kimse sizin yanınızda uzun süreli kalmaz. Biraz durup giderler. Sonra kendi hayatlarına devam ederler. Sizin sıkıntınız aynı derecede onları etkilemez. Yine gülüp eğlenmeye zaman ayırırlar. Çünkü onların tuzu kurudur. Acı ise kimin başına geliyorsa en çok onun canını yakar. El ne kadar sizi anlayabilir ki? Onlar aynı acıyı kendileri yaşamadığı için sizin kadar acı çekemez. Günlük hayattan örnek verecek olursak birinin cenazesi oluyor. Komşuları, sosyal çevreleri, tanıdıkları taziyeye gelip çok durmadan gidiyor. Sanki bu ölüm hiç olmamış gibi yine keyfine göre takılıyorlar. Dolayısıyla el elin acısına çok fazla önem vermiyor.
Sonuç olarak yaşan kötü bir olay en çok onu yaşayanı etkiler. Bu üzücü olsa da maalesef hayatın bir gerçeğidir. Hiç kimse sizin kadar kafaya bu olayı takmaz. Siz ağlar, göz yaşı dökersiniz. Onlar ise üzgün bir yüz ifadesi takınır ancak onlardaki bu üzüntü gelip geçicidir. Çok geçmeden sanki bir şey olmamış gibi yaşamaya devam ederler. El adı üstünde yabancı olduğu için sizin derdinize aynı derecede ortak olamaz.